Ελκώδης Κολίτιδα

Πίνακας Περιεχομένων

• Εισαγωγή
• Μορφές της Ελκώδους Κολίτιδας
• Συμπτώματα
• Αιτίες
• Διάγνωση
• Θεραπεία

Εισαγωγή

Η ελκώδης κολίτιδα είναι μια χρόνια πάθηση του εντέρου που προκαλεί συνεχή φλεγμονή και μικρές πληγές, γνωστές ως έλκη, στον εσωτερικό βλεννογόνο του παχέος εντέρου και του ορθού. Σε αντίθεση με άλλες φλεγμονώδεις νόσους του εντέρου, όπως η νόσος του Crohn που μπορεί να προσβάλλει όλο το πεπτικό σύστημα, η ελκώδης κολίτιδα περιορίζεται μόνο στο παχύ έντερο. Η φλεγμονή είναι συνήθως διάχυτη και, σύμφωνα με τις μελέτες, στο 95% των περιπτώσεων ξεκινά από το ορθό και επεκτείνεται κεντρικά, καταλαμβάνοντας αρκετά συχνά όλο το παχύ έντερο. Εξαιρετικά σπάνια η φλεγμονή απουσιάζει από το τελευταίο τμήμα του εντέρου (ορθό).

Μορφές της Ελκώδους Κολίτιδας

Η ελκώδης κολίτιδα εμφανίζεται σε διαφορετικές μορφές, ανάλογα με τη σοβαρότητα των συμπτωμάτων (τα παρακάτω ποσοστά βασίζονται σε μελέτες του 2010) :

1. Ήπια μορφή: Αυτή η μορφή, που απαντάται στο 60% των περιπτώσεων, χαρακτηρίζεται από λιγότερες από τέσσερις κενώσεις την ημέρα, συνήθως με αίμα και βλέννα. Οι ασθενείς εμφανίζουν ήπια συμπτώματα και η φλεγμονή συνήθως περιορίζεται σε μικρότερη έκταση του εντέρου.
2. Μέτρια μορφή: Σχεδόν το 25% των περιπτώσεων ανήκει σε αυτήν την κατηγορία, όπου η φλεγμονή μπορεί να επεκταθεί σε μεγαλύτερη ή ολική έκταση του παχέος εντέρου. Οι διαρροϊκές κενώσεις είναι αυξημένες (συνήθως 4-6 φορές ημερησίως) και συνοδεύονται από αίμα, πόνο στην κοιλιά, ήπιο πυρετό, ανορεξία και πιθανή απώλεια βάρους.
3. Σοβαρή μορφή: Το 15% των ασθενών εμφανίζει τη σοβαρότερη μορφή, η οποία ενέχει τον μεγαλύτερο κίνδυνο θνησιμότητας, καθώς ξεκινά συχνά από μέτρια ή ήπια μορφή και εξελίσσεται με υψηλό πυρετό, έντονο κοιλιακό πόνο και σοβαρή διάρροια.

Συμπτώματα

Τα συμπτώματα ποικίλουν ανάλογα με το άτομο και τη σοβαρότητα της νόσου:

• Διάρροια με αίμα ή βλέννα: Είναι το πιο κοινό σύμπτωμα.
• Κοιλιακό άλγος και κράμπες: Οφείλονται στη φλεγμονή του εντέρου.
• Αίσθημα κόπωσης και απώλεια όρεξης: Λόγω της φλεγμονής και των διαρροϊκών κενώσεων.
• Απώλεια βάρους: Συνήθως εμφανίζεται σε πιο σοβαρές περιπτώσεις.
• Τενεσμός: Αίσθημα ότι υπάρχει ανάγκη για κένωση χωρίς να υπάρχει ουσιαστική αποβολή.
• Πυρετός: Συχνά εμφανίζεται σε σοβαρές εξάρσεις.
  

  

Αιτίες

Η ακριβής αιτία της ελκώδους κολίτιδας δεν είναι ξεκάθαρη, αλλά υπάρχουν παράγοντες που μπορεί να συμβάλλουν στην ανάπτυξή της:

• Γενετική προδιάθεση: Υπάρχει μεγαλύτερος κίνδυνος για άτομα με οικογενειακό ιστορικό φλεγμονωδών νοσημάτων του εντέρου.
• Ανοσολογική αντίδραση: Το ανοσοποιητικό σύστημα επιτίθεται κατά λάθος στα ίδια τα κύτταρα του εντέρου.
• Περιβαλλοντικοί παράγοντες: Το στρες και ορισμένα τρόφιμα μπορεί να επιδεινώσουν τα συμπτώματα.

Διάγνωση

Η διάγνωση της ελκώδους κολίτιδας βασίζεται σε:

• Κολονοσκόπηση: Εξετάζεται το εσωτερικό του παχέος εντέρου για επιβεβαίωση της φλεγμονής.
• Απεικονιστικές εξετάσεις: Όπως αξονική ή μαγνητική τομογραφία, για καλύτερη εικόνα.
• Εξετάσεις αίματος και κοπράνων: Εντοπίζουν τη φλεγμονή και αποκλείουν άλλες λοιμώξεις.

Θεραπεία

Η θεραπεία της ελκώδους κολίτιδας επικεντρώνεται στον έλεγχο των συμπτωμάτων και στην παράταση των περιόδων ύφεσης. Βασικές μέθοδοι περιλαμβάνουν:

• Αντιφλεγμονώδη φάρμακα και ανοσοκατασταλτικά: Μειώνουν τη φλεγμονή και την ανοσολογική απόκριση.
• Βιολογικές θεραπείες: Χρησιμοποιούνται σε σοβαρές περιπτώσεις που δεν ανταποκρίνονται σε άλλες θεραπείες.
• Χειρουργική επέμβαση: Σε ορισμένες περιπτώσεις, μπορεί να απαιτηθεί αφαίρεση ενός τμήματος του εντέρου.

Η ελκώδης κολίτιδα χρειάζεται μακροχρόνια παρακολούθηση, καθώς δεν υπάρχει πλήρης ίαση της νόσου. Ωστόσο, με την κατάλληλη φαρμακευτική αγωγή και αλλαγές στη διατροφή και τον τρόπο ζωής, τα άτομα με ελκώδη κολίτιδα μπορούν να διατηρήσουν μια καλή ποιότητα ζωής.

Το παραπάνω άρθρο διέπεται από ιατρική δεοντολογία, βασίζεται σε διεθνή ιατρικά άρθρα, δεν είναι διαφημιστικό. Ο σκοπός του είναι η σύντομη ενημέρωση του κοινού. Η ανάγνωση του δεν υποκαθιστά την επίσκεψη στον ειδικό χειρουργό πρωκτολόγο ούτε παρέχει κατευθυντήριες οδηγίες που θα οδηγήσουν το κοινό σε λανθασμένα συμπεράσματα